زناشویی در ایران باستان

 درایران باستان زناشویی کاری نیکو و پسندیده بود و خودداری از آن و زندگی تجرد ناپسند و درخور نکوهش بود و گناه بزرگی به شمار می رفت.

در بسیاری از قسمت های اوستا به “بهدینان” سفارش شده که از بی عفتی ، زنا و کارهای زشت بپرهیزند و همواره درهرحال کوشش نمایند که گامی برخلاف عفت و پاکدامنی و پاکی بر ندارند.

سن ازدواج در ایران باستان:

سن بلوغ در ایران باستان پانزده سال بود. 

دختران جوان می توانستند پس از رسیدن به پانزده سالگی به خانه شوهر بروند. در کتاب “ویدورات” نوشته شده “آن باید خواهر یا دختر خود را پس از رسیدن به ۱۵ سالگی با گوشواره در گوش به یک مرد پارسانه زن بدهد.

ازدواج موفق

قبل از ازدواج.

قبل از ازدواج ابتدا تکلیفتان را با خودتان مشخص کنید.

قبل از ازدواج یا شروع یک رابطه اطمینان حاصل کنید که معیارها و اولویت‌هایتان چیست و چه فاکتورهایی برایتان مهم‌تر است سپس بر اساس برنامه‌ریزی‌های خود دست به انتخابی عاقلانه بزنید. تا آنجا که می‌توانید احساس را در تصمیم‌گیری‌هایتان دخیل نکنید تا در آینده کمتر احساس پشیمانی کنید.

 وقتی به منظور ازدواج فردی وارد زندگی‌تان می‌شود در ابتدا سعی کنید شناختی درست از شخصیت، خانواده، توانایی‌ها و نکات منفی شخصیت او بدست آورید. سپس بر اساس مشاهدات و تجربه‌هایتان تصمیم بگیرید و با دیگران نیز مشورت کنید و راهنمایی بخواهید. توقعات و انتظارهای غیر واقع‌بینانه را از خود دور کنید و به جای فکر کردن به لذت یا آرامشی کوتاه‌مدت به آینده و ثمره ازدواجتان فکر کنید.

 قبل از هرچیز مطمئن شوید که خود و فرد مورد نظر از نظر بلوغ جسمی و روحی آمادگی ازدواج را پیدا کرده‌اید. انگیزه و علت ازدواج نباید به علت فشارهای جنسی، روحی، خانوادگی، فرهنگی، حسادت، چشم و هم چشمی، ترس از آبرو و نیاز به تنوع و تفریح باشد. اگر علت ازدواجتان یکی از این موارد باشد ازدواجتان ختم به‌ خیر نمیشود.

سالن عقد موژان

زیباترین سالن عقد و ازدواج در تهران

https://www.bazarazerbaijaan.com/poster/details/10747/

https://instagram.com/mozhan_aghd